angst voor corona kun je tegengaan met meer sociale betrokkenheid en echte contact.
Angst voor Corona en onzekerheid: deze hingen in de lucht sinds het Coronavirus deze kant uit is gekomen. Mensen haalden diverse strategieën uit de kast als: het wegzetten van alle berichtgeving als bangmakerij en op facebook zag ik juist diverse complottheoriën langskomen. Sommigen maakten er sinds de verhalen over thuisquarantaine gewoon een grap van: nou lekker toch, verplicht thuisblijven bij verkoudheid en Netflixen. Anderen ontkenden een tijd dat het gevolgen voor hen had: “Ik knuffel mijn vrienden nog net zo hard hoor!”. Dit zijn allemaal manieren om ermee om met de dreiging van Coronavirus om te gaan. Het staat op die manier wat verder van je vandaan.
Kort na de toespraak van Rutte op maandag 16 maart merkte ik echter een zucht van verlichting door mijn omgeving gaan. De (politiek) allerhoogste baas had de dreiging erkend en opgeroepen tot saamhorigheid en solidariteit. Hij riep op tot omkijken naar elkaar. Op Radio 1 werd verslag gedaan van hoe zijn toespraak was ervaren. Hij “zaaide geen paniek, was eerlijk in zijn uitleg over een moeilijke situatie. Hij verbindt mensen met elkaar.” Zoals Herman Pleij het later aanduidde: “Als we weten dat er iets is dat ons allen overkoepelt, dan voelen we ons beschermd en veilig.”
Ik merkte meer openheid een dag na de toespraak. Een vriend van me vertelde me dat hij eerder vriendelijk glimlacht als hij iemand op straat tegenkomt. Zelf reik ik ook wat makkelijker uit naar een ander. Zo gaan we dat wel volhouden!
Intuïtief weten we dat Rutte een hele goede oproep heeft gedaan. Eigenlijk roept hij ons op om gebruik te maken van ons sociale zenuwstelsel. Als we dat systeem in onszelf gebruiken, dan voelen we ons veiliger en staan we open voor verbinding. Als we ons verbinden, dan voelen we ons veiliger. Kijken we vanuit een veiliger gevoel de wereld in dan is het makkelijker om de problemen onder ogen zien. We worden realistischer. We kunnen effectiever handelen. De Coronasituatie is geen uitzondering.
Ik bespreek in de onderstaande opname het principe van het Social Engagement System (Sociaal Omgans/ Operating Systeem, S.O.S.) zoals dat is beschreven door Porges in de jaren ’90. Ik bespreek op welke manier onze menselijke communicatie fysiologisch zorgt voor een gezonde regulatie van onze longen en ons hartritme en hartslag. Dit geeft ons het veilige gevoel dat we in verbinding met een vriendelijk persoon ervaren.
Als je naar een ontspannen gezicht kijkt, dan gaat je hart langzamer en regelmatiger slaan. Als je een prettige, melodische stem hoort, ontspant je ademhaling zich. Je eigen gezicht ontspant en dan wordt het iets wederkerigs. Zo komt onrust en angst van beiden weer terug in gezonde fysiologische regulatie. Je kunt dus pas echt ontspannen, als je je verbonden voelt met iemand.
Ik zou aan de oproep van Rutte om om te kijken naar elkaar nog wat willen toevoegen: Als iemand je welgemeend vriendelijk benadert, ontvang het dan.
Als je een vriendelijk gezicht mèt een vriendelijke intentie ÈCHT laat binnenkomen, voel je je weer veilig. Je verbindt je weer met jezelf. Je ontspant.
Vind je dit interessant? Bekijk de artikelen:
Heb je een stressvolle periode achter de rug? Of ben je veel getriggerd geweest de…
Veel mensen hebben ‘iets’ met controle. Controle over een situatie, over zichzelf, over anderen. Dat…
Oei oei oei, je grenzen aangeven. Dat hoop ik ooit nog eens te kunnen. Niet…
Graag bekijk ik het geboorteverhaal van Jezus net even anders met mijn aardse blik als…
Ben jij gemakkelijker met dieren dan met mensen? Zo goed en lief als je voor…