Je eigen pad volgen, weg met de twijfel en de spagaat.

Overkomt het volgende jou wel eens? Dat als je niet zo efficiënt bezig bent, zonder structuur een beetje van de hak op de tak werkt dat je je dan ontevreden gaat voelen? Omdat je je minder waard voelt?

Het overkomt mij in ieder geval wèl. Want ik vind dat ik pas tevreden mag zijn met mezelf als ik in ieder geval iets concreets gepresteerd heb. Daarnaast, zelfs àls die prestatie er is, dan is die nog niet eens goed genoeg! Wat een nare hersenkronkel is dat. En wat een uitdaging om juist dan compassie te hebben voor jezelf. Ik zit mezelf in de weg met mijn mening over wat ik hóór te doen, hóór te presteren.

Twijfel

Van veel mensen hoor ik dat ze hier tegenaan lopen. Neem nou Marieke. Zij is moeder van 4 kinderen en is zeer betrokken bij alles wat ze doet. Het moederschap geeft haar voldoening en ze vindt het belangrijk er te zijn voor haar kinderen. Ze heeft er haar handen vol aan. Toch knaagt er iets. Ze vindt namelijk dat ze meer met haar achtergrond zou moeten doen, naast het moederschap. Dat hoort toch wel, niet waar? Ze is immers hoogopgeleid, mankeert fysiek niks aanwijsbaars, heeft een goede relatie, dus wat houdt haar tegen? Alle omstandigheden werken blijkbaar mee dus dan hoor je toch ook wel naast je gezin, iets te betekenen voor de maatschappij.

In de spagaat, waarom is loslaten zo moeilijk?

Marieke komt bij mij voor hulp. In een sessie vergroot ze door lichaamswerk de verbinding met haar gevoel. Ze kan zo beter reflecteren en haar gevoel verwoorden.  We doen een opstelling in de sessie. Marieke legt kussentjes neer, een voor haar gevoel en een voor de mening/twijfel in haar hoofd. Dan merkt ze dat ze eigenlijk in een soort spagaat zit. Haar gevoel geeft haar in: “Het is voor mij wel goed, enkele jaren gewerkt als consultant en nu het moederschap. Het is OK zo.” Aan de andere kant heeft haar hoofd ook een mening: “Je moet regelen dat je je op professioneel vlak iets voor de maatschappij betekent! Dus dat je een baan hebt, eventueel in de vorm van vrijwilligerswerk!” De beide kanten willen haar ieder een kant uittrekken en zo komt Marieke in een spagaat.  De oplossing lijkt makkelijk: gewoon van je afschudden die mening van je hoofd, het gaat toch om je gevoel??? zou je zeggen. Waarom laat ze die laatste gedachte nou niet gewoon los, als ze eigenlijk er met haar gevoel wel over uit is?

Schuldgevoel en loyaliteit

Door bij het kussentje van het hoofd te gaan staan, lukt het Marieke om op dieper niveau na te gaan wat er eigenlijk speelt. Dan blijkt dat ze zich schuldig voelt bij de gedachte om voor haar gevoelsmatige keuze te gaan………Tegenover wie dan? Ze voelt zich schuldig richting haar ouders! Immers, haar ouders hadden deze waarden aan haar meegegeven. Ze hadden veel geïnvesteerd om haar de studie te laten doen met de bedoeling om een goedbetaalde baan hierin te vinden.  Ze had zonder het te weten, de mening van haar ouders helemaal verinnerlijkt. De mening van haar hoofd is ingegeven door loyaliteit aan haar ouders!

Dankbaarheid in plaats van twijfel

Marieke werd zich bewust van de dankbaarheid naar haar ouders. Nu besefte ze besefte van binnenuit, dat de verbinding er nog steeds zou zijn ook al zou ze een andere mening hebben dan zij. Door dit besef raakte ze uit de greep van de mening van haar ouders. Doordat ze hier nu helderheid in kreeg, kon ze zich bewust gaan afvragen wat haar eigen waarden zijn. Knagende twijfel plaagt haar nu niet meer. Ze heeft vanuit rust voor het moederschap gekozen.

Geef jezelf de ruimte

Heb je net als Marieke ergens een ‘spagaat-gevoel’ over?  Neem dan voor een oriënterende sessie contact met mij op. In de maand oktober maak ik een uur gratis tijd voor je en kijken we naar jouw situatie.

Wil je eerst verder lezen:

https://www.lijfwerk.info/moeders-moeder-loskomen-pijnlijk-verleden/

https://www.lijfwerk.info/zelfkritiek-analyses-innerlijke-kritiek/