Ik hou niet van mezelf. Zelfacceptatie oefening, juist voor als je jezelf zit op te fokken.
“Ik hou niet van mezelf”, dat denk je misschien, als je in een rotbui bent. “Je moet jezelf accepteren zoals je bent.” Dat hoor je vaak als je het moeilijk hebt met jezelf. “Tja”, denk je dan, “zelfacceptatie is leuk maar daar ben ik mijlenver van vandaan”. Je kast staat al vol met zelfhulpboeken maar je leest ze niet want op dat moment ben jij ervan overtuigd dat jij niet te repareren bent. Dan is middenin je eigen gedoe blijven zitten gemakkelijker dan er van een afstandje naar kijken. Verdrietig maar meer kun je er niet van maken.
Herken je jezelf hierin? Dan is dit artikel voor jou. De oefeningen hieronder sluiten aan bij jouw “ik hou niet van mezelf”.
Dom ben je natuurlijk niet, je weet wel dat zelfacceptatie de oplossing zou zijn. Voor die wijsheid sta je echter op dat moment niet open. Het enige dat klopt op dat moment is “ik hou niet van mezelf”. Het geduld met jezelf is OP. “Nou moet ik maar eens gewoon normaal doen”, zeg je tegen jezelf, en “gewoon aan het werk gaan”. Maar ja, daar heb je geen zin in.
Je bent je verbinding met jezelf kwijt. Je ervaart geen positieve verbinding met de wereld of met de mensen die belangrijk voor je zijn.
Ben jij op dit moment boos op jezelf en iedereen en heb je het helemaal met jezelf gehad? Loop je je nagels te bijten of ben je aan het ronddrentelen? Juist! Dan zullen de lichaamsgerichte technieken jou wel passen. Want jouw flight-fight systeem staat aan en dan kun je toch niet meer goed nadenken. Dat heb je allang geprobeerd.
Sta mij toe je aan de hand te nemen. Ik zal in het begin gebiedende wijs gebruiken want anders luister je toch niet.
Ik ga je door 7 stappen leiden. Lees ze van te voren door zodat je bent voorbereid. Doe stap 2 alleen als het voor jou van toepassing is en als je merkt dat het je oplucht. Anders ga je van stap 1 door naar stap 4. Mocht je vaker de klachten hebben die ik beschrijf in de eerste alinea’s, zoek dan professionele hulp. Want dan werkt het mogelijk niet om de oefening in je eentje te doen.
Dat is ook een manier van accepteren! Vanuit zithouding til je éen been iets van de grond. Die laat je met kracht weer neerkomen op de grond. Hetzelfde met het andere been en wissel af. Laat je kaken los maak geluid, grom! Leg er je frustratie in. Nog wat suggesties: Doe je onderkaak naar voren, richt je ogen op een punt in de ruimte op een paar meter afstand. Bal je vuisten en duw je armen naar voren met kracht.
Je kunt stoppen met de oefening als je merk dat je vanzelf kalmeert.
NB Je MOET stoppen met de oefening als de boosheid het helemaal van je overneemt en als je daarin het contact met jezelf of de realiteit kwijtraakt. Ga dan terug naar stap 1 en bouw je het op die manier af. Geef het wat tijd en je zal zien dat je weer kalmeert. Kijk rond in de kamer want als je je ogen gebruikt ben je meer in het ‘hier en nu’ waardoor je beter bij jezelf komt. Ga in dat geval door naar stap 4 en volg de verdere stappen.
Stop de bewegingen en het geluid maken en voel in je lichaam wat de bewegingen hebben losgemaakt en hoe je lichaam nu aanvoelt (los of vast, rustig of onrustig, ben je levendiger of juist niet, hoe is het met je ademhaling? Waar merk je aan in je lichaam?
Leg je rechterhand op je linkerkant van je borstkas, daar waar je hart zit. Je linkerhand je op je rechter(onder)arm of op je buik, net wat prettig is voor jou. Zo voel je de grenzen van je lichaam. Je ‘hugt’ jezelf en zo maak je contact met jezelf. Wees met je aandacht bij je armen en voel daarnaast ook wat er van binnen verandert.
Denk aan iets of kijk naar iets waar je hart van open gaat. Want misschien houdt je niet van jezelf, maar kun je wel van iets buiten jou houden. Je lieve huisdier, een foto van een dierbare persoon, een bos bloemen of een kunstwerk. In mijn praktijk hangt een schilderij waar mensen graag naar kijken en dat geruststellend werkt. Als je wil huilen, laat het maar stromen. Voel hoe je hart weer opent, hoe je lichaam en je ademhaling hierop reageren. Waarschijnlijk voelt het als een ‘zakken’ of ‘loslaten’. Ga door zolang als dat zakken goed voelt voor jou.
Sta jezelf toe om dit kalme rustige gevoel in jezelf te hebben. Waardeer de beweging die jij hebt gemaakt, het loslaten, het zakken. Glimlach naar jezelf en bevestig: “ja, dit voelt goed”. “ik kan me goed voelen” of “ik hou weer van mezelf” of een andere zin die start met “Ik”.
Geef woorden aan welke ervaring of welk gevoel uit de afgelopen minuten van waarde voor jou was. Is er iets veranderd in de verbinding met jezelf of heb je een stuk boosheid kunnen loslaten en wat is daarvoor in de plaats gekomen? Hiermee bevestig je naar jezelf toe dat het van jou is, je neemt het in eigendom. Zo kun je het vanaf hier meenemen de rest van de dag in. Richt een deel van je aandacht weer naar buiten. Oriënteer je weer in de ruimte waar je bent, kijk om je heen en luister naar de geluiden om je heen.
Als je voelt dat het tijd is om de draad van de dag weer op te pakken, dan doe je dat.
Ik hoop dat deze oefening jou heeft geholpen dichter bij je kalme, verbonden en liefdevolle zelf te komen.
Het kan zijn dat je helemaal niet gewend bent om je boosheid toe te laten of dat je heel veel boosheid ervaart. Dan is het verstandig om deze oefening te doen onder begeleiding van een professional. Neem dan contact met me op. Als je niet in mijn buurt woont kan je ook eens kijken op de site van www.bodymindopleidingen voor een therapeut in jouw omgeving.
Mocht je nieuwsgierig zijn geworden dan heb ik hier nog een paar artikelen die je verder kunnen helpen.
Heb je een stressvolle periode achter de rug? Of ben je veel getriggerd geweest de…
Veel mensen hebben ‘iets’ met controle. Controle over een situatie, over zichzelf, over anderen. Dat…
Oei oei oei, je grenzen aangeven. Dat hoop ik ooit nog eens te kunnen. Niet…
Graag bekijk ik het geboorteverhaal van Jezus net even anders met mijn aardse blik als…
Ben jij gemakkelijker met dieren dan met mensen? Zo goed en lief als je voor…