Je moeder als lapjeskat: een oefening om emotioneel losser te komen van een beladen relatie met je moeder.

Dit artikel is voor mensen voor wie de relatie met hun moeder beladen is, voor wie er altijd “iets” tussenin hangt, waardoor ze net niet helemaal op hun gemak voelen in het contact met hun moeder. Herken je dit bij jezelf, dan kan dat komen omdat je pijnlijke dingen met haar meegemaakt en mogelijk wil je daar nu eindelijk emotioneel van los komen. Je wilt immers toch een ontspannen, onbeladen relatie met je moeder? En gewoon jezelf zijn, als je met haar in contact bent, juist nu je (al lang) volwassen bent?

De relatie met je moeder en emotionele patronen

Een beladen relatie met je moeder heeft nogal eens gevolgen voor jouw eigen gedrag naar haar toe. Misschien stel je daardoor contactmomenten met je moeder uit. Of vermijd je liever omdat je weet of bang bent dat ze niet zal luisteren, over je emoties heen zal walsen of ontactische dingen gaat zeggen die jou ‘pats-boem’  terugbrengen in de patronen van vroeger. En daar wil je niet in zitten: een combinatie van proberen, aanpassen, vruchteloze pogingen in communicatie te komen of het gelaten ondergaan.

Gedrag van je moeder op een goudschaaltje

Als je zo gevoelig bent voor wat je moeder doet, dan blijf je in je kindpositie ten opzichte van haar. Omdat een kind altijd de zwakkere positie heeft ten opzichte van de ouders, kun je dan zo je krachten uit je weg voelen vloeien. Je verliest je volwassen kracht.  Je komt dan van een volwassen instelling van “ik kan handelen, ik heb invloed”  naar de overtuiging die je in je jeugd wel bekend voorkomt:  “ik kan niet…, en ik heb geen invloed op wat er gebeurt”. Je volwassen autonomie is ver te zoeken op zo’n moment. Dat wil zeggen je bent niet vrij in de omgang met je moeder. Je voelt de ruimte niet om je grenzen aan te geven, bijvoorbeeld bepalen hoe lang een telefoongesprek duurt of waar het over gaat.  Of je blijft overal wat achter zoeken en weegt wat ze zegt op een goudschaaltje.

Innerlijke kritische stem ondermijnt jezelf

Als je daarin blijft hangen dan vormt dat allemaal voedsel voor je innerlijke kritische stem. Die vindt dat jij het niet goed doet, of een faalhaas bent of je je er maar eens overeen moet zetten. Het komt je innerlijke harmonie niet ten goede en het verlaagt je zelfvertrouwen. En het kost nog energie ook! Je zit middenin een kinderpatroon.

De oplossing is loslaten maar ja hoe doe je dat?

Soms lukt dat wel en kun je jezelf toespreken als: Laat los, ze heeft geen grip meer op je, je bent nu volwassen, het moet je niet kunnen schelen wat ze doet. Misschien gaat dat eventjes of lijkt dat te helpen. Je bent in jouw beleving immers even los, vanuit een soort “wie kan mij nog wat maken” instelling. Echter, je bent jezelf eigenlijk ben je jezelf dan aan het “losscheuren” in plaats van “losmaken”. Dit werkt niet omdat het leidt tot scheuren in jezelf. Sommige stukjes van jou blijven bij je moeder achter en sommige stukjes van je moeder zitten nog aan jou vast.  Je los “denken” werkt dus niet. Loslaten is een proces dat (ook) vanuit je gevoel moet komen…dat bestaat uit een paar fasen waar je doorheen gaat. Een belangrijke is het gedrag van je moeder genuanceerder gaan bekijken.

Uit het zwart-wit denken

Vanuit onze kinderpatronen hebben we de neiging om onbewust te denken vanuit goed of fout. Zwart Wit, alles of niets. Dan doet iemand iets verkeerd dan is de hele persoon verkeerd. Doet iemand iets wat fijn is, dan is de hele persoon OK. Het nut van nuanceren is dat je jezelf meer in de volwassen positie brengt. Doe mee met de volgende oefening…

Je moeder als lapjeskat

Maak een lijst met eigenschappen, vaardigheden, kwaliteiten van je moeder die je leuk vind èn maak een lijst met eigenschappen en kwaliteiten van je moeder waar je je aan stoort. Welke eigenschap waardeer je en welke niet? Een voorbeeldje uit mijn praktijk. Katja, mijn cliënte, gaf aan dat ze het verschrikkelijk vond als haar moeder zich afhankelijk opstelde en onderhuids beschuldigende opmerking maakte. Aan de andere kant kon ze eerlijk gezegd haar moeders humor enorm waarderen evenals haar moeders danshobby. Er kwam ook een beeld bij haar op: ze zag haar moeder in een keer als een lapjeskat, met stukken die mooi zijn en stukken die niet zo mooi zijn of lelijk. Het allemaal minder bedreigend.

Troost en minder gedoe

Misschien is het een troost om te weten dat je wel degelijk sommige gedragingen of eigenschappen van je moeder weet te waarderen. Zo kun je onderscheid maken: dit stukje neem ik wel mee, dat niet, daar bedank ik voor. Omdat je dan niet àlles hoeft los te laten, voelt het minder als ‘losscheuren’  en wordt de stap om los te laten kleiner en makkelijker te zetten. Voor Katja was dat het in ieder geval wel zo. Ze werd minder in “het gedoe”  meegesleurd.

Oriënteer je op wat er feitelijk gebeurt

Natuurlijk kun je je nog meer afvragen. Door welke eigenschappen/ gedrag van je moeder val jij telkens weer in eigen patroon? Zo oriënteer je je op wat er feitelijk gebeurt. Dit geeft ook wat afstand tussen jou en de dynamiek waar je met je moeder in belandt telkens. Katja, van het vorige voorbeeld, merkte dat ze ofwel haar moeder ging helpen als deze zich afhankelijk opstelde, ofwel dat ze boos werd omdat ze diep van binnen vond dat haar moeder er voor háár had moeten zijn. Ze ging ook onbewust switchen tussen deze 2 wat nog meer onrust veroorzaakte bij haar. Dit zo duidelijk onder ogen zien gaf haar een overzicht en een gevoel van invloed. Dit gevoel van invloed hebben hoort bij de volwassen positie waardoor ze automatisch meer afstand ervoer.

Samengevat

Het gaat er in deze oefening om dat je je eigen kindpatroon van zwart wit denken doorbreekt. Het helpt je om in stappen los te laten. Je moeder loslaten in haar geheel is lastig omdat je dan alles loslaat. Deze nuancering brengt je automatisch in je volwassen kant waarmee je meteen wat afstand schept tot de dynamieken waar je zo makkelijk in komt met je moeder. Je onderscheidt jezelf van je moeder zonder dat daar een enorme afstand tussen komt. Jij hebt overzicht met welke eigenschappen van je moeder je door één deur kunt en welke je verre van wil blijven.

Wat is jouw volgende stap naar meer je volwassen zelf zijn?

Wil je emotioneel los geraken van je moeder? Neem eens contact met me op zodat ik met je mee kan denken. Je kunt een terugbelverzoek doen via mijn website of neem contact op met me via de mail: hester@lijfwerk.info.