Zonder gedoe met je moeder door één deur kunnen, dat willen we allemaal wel. Als je een goed contact hebt met je moeder dan kan dat ook, dan is Moederdag prettig en gezellig. Niet bij iedereen is dat zo. Merk je dat je relatie toch wat anders is dan je zou willen? Loopt het contact niet altijd even soepel, of ontspoort het altijd? Er staat als het ware iets tussen jou en je moeder in waar je maar de vinger niet op krijgt, waar je je niet overheen kan zetten, of wat onbespreekbaar is met je moeder. En dat is frustrerend.
Wat maakt bezoek aan je moeder zo frustrerend?
Je valt in dezelfde patronen als dat je van huis uit hebt meegekregen en die kunnen zijn: Mogelijk is het moeilijk om het aandachtvragend gedrag van je moeder te begrenzen of ervaar je teleurstelling omdat er geen echt contact mogelijk is. Je bent er gevoelig voor omdat deze valkuilen juist daar ontstaan zijn, het voelt als een oude bekende jas die je aandoet. Het is moeilijk om buiten je patronen te blijven. Je vervalt in slapte, jezelf op een zijspoor zetten, aanhoren van dezelfde verhalen. Er is geen echte ruimte voor jouzelf in het contact. Als je jezelf niet helemaal kunt zijn dan is dat nooit leuk.
Wat heeft dat voor jou tot gevolgen?
Je komt leeg en futloos terug, teleurgesteld. Het kan betekenen dat je je moeder het liefste wil mijden. Misschien doe je het er maar mee: je gaat maar zo kort en weinig mogelijk en verzamelt verder mensen om je heen die het anders doen dan je moeder. Het kan zijn dat je zomaar boos wordt op je partner of je eigen kinderen en je daardoor schuldig voelt. Dat telt ook bij het mijden van je moeder, dat leidt ook tot schuldgevoel, een knagend gevoel dat je hebt als er iets in jezelf niet klopt met het plaatje van hoe het zou moeten zijn. Een schuldgevoel kan je leegzuigen, je plezier helemaal bederven. Je komt niet meer aan positieve dingen toe. En, om het schuldgevoel te verminderen ga je dan toch maar weer erheen.
Hoe houd je het bezoek aan je moeder vrij van frustratie?
Besef dat dat nooit helemaal zal lukken, je moeder zal je immers nooit (helemaal) begrijpen. Wel kun je je erop voorbereiden, waardoor de impact van het bezoek minder wordt. Neem voorafgaande aan het bezoek een kwartier de tijd om te gaan zitten en stel je je moeder voor. Laat door je heen gaan wat dat met je doet. Zowel positieve als negatieve dingen. Laat ook door je heen gaan wat het met je doet als je in gedachten een goede vriendin op een stoel naast je zet. Kijk naar deze vriendin op het moment dat je je frustratie voelt. Je geeft zo erkenning aan alle gevoelens in jezelf en bied je jezelf ook de support via je vriendin. Je erkent hiermee je behoefte om gehoord te worden. Dan ga je op pad en houdt in gedachten je vriendin bij je, zet een fotootje van haar op je telefoon of iets anders dat je makkelijk bij je hebt.
Erken dus je eigen frustratie, gevoel en behoefte
En ontvang de support van mensen bij wie je het gevoel hebt gehoord te zijn! Neem die tot je en voed je daarmee. Met dit ‘voorwerk’ kom je goed beslagen ten ijs als je op bezoek gaat bij je moeder, en kun je tegen een stootje! En dan kan het toch nog gezellig worden
Wat doe jij om het bezoek aan je moeder goed te laten verlopen èn jezelf niet weg te cijferen? Deel het hieronder!
Verder lezen over bij jezelf blijven: ‘Je houdt van je ouders, toch? Familiebezoek, 7 tips om je eigen ontspannen zelf te blijven.’
Komt heel bekend voor. Wat ik vroeger deed, was alvast n beloning voor mezelf uitstippelen, voor erna. Bv terrasje in de zon, middagje strand. nKon ik tijdens het bezoek daaraan denken en ondertussen met n grote grijns zitten. nBeviel mij goed.
Hoi Addy, slim! dat is ook een goede manier om de balans bij jezelf te houden! 😉
Mooi blog, Hester. Mijn moeder heeft Alzheimer. Ik kijk vooral naar hoe zij zich voelt. Als zij ontspannen is, dan vind ik dat fijn. Voor haar. En ook voor mij. Ik richt me dus vooral op wat van haar is, en wat van mij. Zo is het altijd goed.
Hallo Saskia, dank voor je reactie. Je beschrijft hier een hele respectvolle manier van omgaan met elkaar. Mooi om te lezen, ruimtegevend. Vanuit een volwassen positie die je hier kiest kan dat, het scheiden van het mijn en dijn. Dan zit je niet in de verstrikking met iets. Sterkte ook, lijkt me niet makkelijk om je moeder met deze ziekte te moeten zien dealen.